«شارل آندره ژوزف ماری دوگل»، ژنرال، سياستمدار، نويسنده امور نظامي و رئيس جمهور پيشين فرانسه در سال 1890 در شهر «ليل» ديده به جهان گشود. وي فارغ التحصيل مدرسه عالي «سن سيرو» و دانشگاه نظامي فرانسه بود و در زمان جنگ دوم جهاني، فرماندهي يك لشگر زره پوش را بر عهده داشت. بعد از شكست فرانسه و اشغال اين كشور به دست قواي آلمان، دوگل به لندن رفت و در آنجا به رهبري نهضت مقاومت فرانسه بر ضد آلمان نازي رسيد.
وي در سال 1944 م، به ياري نيروهاي امريكايي و انگليسي و همچنين نيروهاي فرانسه آزاد، در خاك فرانسه پياده شد و تا سال 1946 به رياست حكومت فرانسه برگزيده شد. او در فاصله سال هاي 1944- 1946، رئيس دولت موقت فرانسه در الجزيره بود. دوگل بعد از مدتي از سياست كناره گرفت و در سال 1947، مجمع عمومي مردم فرانسه را پايه گذاري نمود.
وي پس از كودتاي 1958 الجزاير به آنجا رفت و با تحقيق و بررسي فراوان، راي خود را مبني بر استقلال اين كشور – در حالي كه به شدت از سوي دست راستيها تحت فشار بود – اعلام كرد. دوگل از بنيانگذاران جمهوري پنجم بود و در سال 1959 م به رياست جمهوري فرانسه انتخاب شد. تعدادي از ژنرالها و سران كشوري و لشكري فرانسه بر ضد او دست به شوزش زدند، اما دوگل توانست آنها را دستگير و از كار بركنار كند.
رویدادهای مه ۱۹۶۸، او را از ادامه ریاست جمهوری منصرف کرد و تا آخر عمر در دهکده «کولومبی له دوز اگلیز» به نوشتن خاطرات خود مشغول بود. از ژنرال دوگل، كتابي با نام «خاطرات» بر جاي مانده است. وي در سال 1970، چشم از جهان فروبست.